اثر نوروپروتکتیو اسید اوریک بر نورون های حرکتی آکسوتومی شده شاخ قدامی نخاع در نوزاد موش صحرایی

سابقه و هدف: در سال های اخیر نقش نوروپروتکتیو اسید اوریک به عنوان یک ماده بیوشیمیایی طبیعی، در بیماری های نورودژنراتیو مطرح گردیده است. از آن جا که در بسیاری از بیماری های دستگاه عصبی آپوپتوز نقش اساسی دارد، لذا مطالعه حاضر جهت بررسی اثر آنتی آپوپتوتیک اسید اوریک بر نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع در نوزاد موش صحرایی صورت گرفت. مواد و روش ها: 10 سر نوزاد دو روزه موش صحرایی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در هر دو گروه،  عصب سیاتیک در سمت راست قطع شد و در گروه آزمایش بلافاصله پس از جراحی mg/kg 10 اسید اوریک به شکل داخل صفاقی تزریق گردید. در روز پنجم پس از آکسوتومی، مقاطع عرضی نخاع در سطح l5 برای شمارش سلولی مورفومتریک و تکنیک tunel تهیه گردیدند. یافته ها: در گروه کنترل در سمت آکسوتومی در مقایسه با نیمه ی سالم، 48/30% از نورون های حرکتی کاهش پیدا کردند که نشان دهنده کارایی مدل آکسوتومی در القای مرگ سلولی نورون های حرکتی می باشد. استفاده از تکنیک tunel ویژگی آپوپتوتیک مرگ سلولی نورون ها را تأیید نمود. مقایسه میانگین نورون های حرکتی سمت آکسوتومی گروه کنترل و گروه تحت درمان با اسید اوریک تفاوت معناداری را نشان داد (05/0p<). تفاوت میان شاخص آپوپتوز در دو سمت آکسوتومی و سمت سالم نیز در هر دو گروه کنترل و آزمایش معنادار بود (05/0p<). نتیجه گیری: اسید اوریک از طریق مهار آپوپتوز، بر روی نورون های حرکتی آکسوتومی شده شاخ قدامی نخاع اثر نوروپروتکتیو دارد.